Tafeltennis.nu

Columnist Lex Bruijn trapt het nieuwe seizoen af met een scherp betoog over de invulling van de missie van het NOC*NSF om in het verlengde daarvan de hoofdverantwoordelijken voor de kwakkelende toestand van het Nederlandse toptafeltennis aan te spreken.

Tot april dit jaar was Maurits Hendriks technisch directeur van het NOC*NSF, een functie die hij 13 jaar bekleedde. Voor zijn verdiensten voor de topsport ontving hij de erepenning van NOC*NSF. Het mag dan zo zijn dat hij ervoor gezorgd heeft dat Nederland inmiddels structureel bij de top 10 van de landen met de meeste medailles op de OS hoort, vraag is natuurlijk of daarmee nu een bijdrage geleverd wordt aan sportontwikkeling in het algemeen. Ik vind van niet. In mijn ogen is het doel van sport niet het behalen van medailles. In de kern vinden de meeste sportbonden dat ook. De missie van NOC*NSF  nl. is Nederland te verbinden en te inspireren met de kracht van sport. De kracht van sport is niet het halen van medailles, niet het behoren bij de top 10 van landen met de meeste medailles op de OS. Het verbinden en inspireren met de kracht van sport doe je door zoveel mogelijk mensen aan het sporten te krijgen, daarnaast door alle sportbonden te voorzien van voldoende middelen om op zijn minst een talentenprogramma op te zetten en spelers, speelsters en coaches kosteloos te laten deelnemen aan belangrijke internationale toernooien. Geen team sturen omdat ‘ze er niets te zoeken hebben’ past daar niet bij. Bij ontwikkeling van spelers hoort nou eenmaal deelname aan grote toernooien. Er moet toch iemand laatste worden tenslotte.

Bij NOC*NSF zijn in totaal 90 sportorganisaties aangesloten, daarvan ontvangt minder dan de helft topsportgelden. In een interview met het Dagblad van het Noorden spuwde manager en coach van Klimaatgroepstars Jan Tammenga terecht zijn gal over dit beleid. “Zonder geld wordt het nooit wat” was de terechte kop boven het artikel. Want het gegeven dat de NTTB geen subsidies voor topsport en/of talentontwikkeling meer krijgt, betekent dat spelers en coaches (vrijwel) alles uit eigen zak moeten betalen. Britt Eerland is, overigens meer dan terecht, de enige speelster die nog geld ontvangt uit de topsportpot. Mocht zij er ooit de brui aan geven, dan is het voorgoed gedaan met onze tafeltennissport aan de top. NOC*NSF kent ook nog basisgelden toe aan sportbonden en in dat kader ontving de NTTB in 2021 maar liefst 231.568 euro. Ongetwijfeld gaat dat geld op aan de allerlei personele- en administratieve lasten en blijft er voor de sportontwikkeling (veel te) weinig over.

Natuurlijk moeten de verantwoordelijken bij de NTTB de hand in eigen boezem steken. Jarenlang kreeg de bond tonnen voor de ontwikkeling van talenten, zeg maar het Papendalproject voor jongens en meisjes. De jongens vielen al gauw af en hoewel de meisjes het ongetwijfeld heel gezellig hadden met elkaar en hard trainden, brak helaas niemand door. Daar lagen ongetwijfeld verschillende factoren aan ten grondslag. Misschien werden de echte talenten niet uitgenodigd of wilden zij niet; misschien werd er meer geselecteerd op meegaandheid, dan op echte aanleg; misschien zaten de verkeerde mensen aan het roer. We zullen het nooit weten. Maar dit zijn de feiten: 1. De ‘natte’ droom van Hendriks om structureel tot de top 10 landen op de OS spelen te horen, zorgde voor een ernstige verwaarlozing van de sportbonden die ‘toevallig’ geen aansprekende resultaten konden boeken. Tenslotte hebben we niet elk jaar een Vriesekoop, Keen, Homan, Keen of Heister; 2. Na jarenlang wanbeleid zoekt de NTTB nu zijn heil in RTN’s (Regionale Trainings Netwerken), een tot mislukken gedoemd project, zeker omdat het komt uit de koker van dezelfde mensen die het al decennia voor het zeggen hebben, want voor het tellen van hun prestaties hebben we geen vingers nodig. Einstein zei: “Je kunt een probleem niet oplossen met de denkwijze die het probleem heeft veroorzaakt. Ik voeg daaraan toe: je kunt het probleem binnen onze sport niet oplossen met de mensen die het probleem hebben veroorzaakt.

Deze column is geschreven door Lex Bruijn voor tafeltennis.nu