Met deze leus vertolkt columnist Lex Bruijn een breed gedeeld gevoel bij de verenigingen. En hij geeft ook een richting aan in deze column.
Zonder de vergelijking al te ver door te willen voeren, kun je gerust stellen dat er een overeenkomst is tussen de wijze waarop regeringen in landen als de Sovjet-Unie, Turkije, Hongarije en Polen het parlement volledig naar hun hand hebben kunnen zetten en de relatie tussen het HB en de Bondsraad. Ik sluit zelfs niet uit dat deze vier en misschien ook andere niet-zo-democratische landen de kunst hebben afgekeken van het HB. Het ‘leegroven’ van de kas van alle afdelingen was natuurlijk al opvallend en ondanks veel verzet bij de afdelingen liet de BR het gebeuren. Afdelingen moeten nu via een eigen beleidsplan ‘bedelen’ om wat centjes.
Het dieptepunt van een onmachtige BR was toch wel dat zij, al weer enige jaren geleden, haar mandaat tot inrichting van de landelijke competitie volledig in handen van het HB heeft gelegd. We hebben gezien waartoe dit geleid heeft. Geen twee competities per seizoen meer in de eredivisie, maar een poule van 8 gevolgd door play-off en play-down wedstrijden. Consequentie van dat onzalige besluit is een oninteressante eredivisie die pas ver in het voorjaar tot leven komt. Het kampioenschap in de najaarscompetitie in de 1e divisie stelt in de huidige opzet absoluut niets voor. En nu zijn we zelfs aangekomen op het punt dat het HB overweegt de inrichting van de ere-1e divisie opnieuw aan te passen. En dit terwijl de competitie al bijna halverwege is. Op tafeltennis.nu staat hier een prima artikel over onder de kop ‘GAAT DE NTTB DRAAIEN MBT WIJZIGING DEGRADATIEREGEL EREDIVISIE?’.
Goed, een tandeloze en machteloze BR dus, waardoor het HB vanzelf enige autocratische trekjes gaat vertonen. Tijd om de macht weer bij de verenigingen te leggen. Ik mag het genoegen smaken al enige jaren voorzitter te zijn van bsc Caribe, de grootste honk- en softbalclub van Noord-Nederland. Ik ga nu niet zeggen dat alles bij de honkbalbond beter is dan bij de tafeltennisbond, zeker niet. In beide besturen zitten capabele mensen die bergen werk verzetten op vrijwillige basis. Maar wat de KNBSB wel beter heeft gedaan is het afschaffen van hun BR. Een bestuurscrisis (vanwege een financieel debacle) was daar nodig om tot het inzicht te komen dat de structuur van de bond en de inrichting van het bondsbureau op zijn kop moest. Belangrijkste verandering is dat de macht terug ligt bij de verenigingen. Tijdens een voor-en najaarscongres legt het bestuur verantwoording af over het gevoerde beleid waar alle verenigingen naar rato van hun aantal leden hun stem over kunnen uitbrengen. Datzelfde geldt voor nieuwe (beleids-)voorstellen waar het bestuur mee komt. Een hele goede zaak, vind ik zelf. En dan heb ik het nog niet gehad over het onderscheid bij bestuur en bureau tussen topsport en verenigingssport.
Wie daar meer over wil weten, moet maar eens een bezoekje brengen aan de site van de KNBSB. Voorlopig hoop ik op dezelfde goede stappen op weg naar een democratischer NTTB, dus: weg met de Bondsraad, leve de verenigingen!
Deze column is van Lex Bruijn voor tafeltennis.nu