Liefhebber en analist Jack Aarts bekeek veel wedstrijden van de EK -21 online en geef zijn impressies en analyses in dit artikel.
Afgelopen week, van donderdag 10 t/m zondag 14 november, vonden in het Belgische Spa de Europese kampioenschappen onder 21, voor dames en heren plaats. Het lag in mijn bedoeling om daarbij aanwezig te zijn. Vanwege Corona heb ik er voor gekozen om thuis te blijven, wel heb ik elke dag veel wedstrijden gekeken via de livestream.
Een toernooi waar ik vorig jaar over berichtte omdat de Franse Prithika Pavade daar een geweldige prestatie leverde door als 15-jarige cadet Europees kampioen te worden bij de dames. Dit jaar heeft de Duitse Annett Kaufmann het nog eens dunnetjes overgedaan. Als 15 jarige cadet, met een wildcard toegelaten tot het toernooi, wist ze uiteindelijk de 1e plaats te behalen, voorwaar een topprestatie.
In vergelijking met Pavade vorig jaar is Kaufmann nog 2 maanden jonger ! In de finale won ze overtuigend met 4-2 van de nr. 1 geplaatste Russin Mariia Tailakova. Daarvoor had Annett al 9 wedstrijden gespeeld waarvan er slechts 1 werd verloren. In de 1e poulfase ging Annett met 3-4 onderuit tegen de Tsjechische Zdena Blaskova. De andere 8 wedstrijden werden allemaal overtuigend gewonnen. Met 4-1, 4-0, 4-2, 4-2 en 4-1 kwam Annett vrij makkelijk de 1e en 2e poulefase door. In de 1/8e finale werd makkelijk met 4-1 gewonnen van de nr. 2 geplaatste Hana Arapovic uit Kroatië, vervolgens moest in de ¼-finale Camille Lutz uit Frankrijk met 4-2 het onderspit delven. Camille Lutz werd onlangs nog de winnares van de Euro top 10 junioren, in Tours. Het volgende slachtoffer in de ½-finale was een landgenote, Franziska Schreiner, ook zij werd met 4-1 kansloos gelaten. Ook de nr. 1 geplaatste Mariia Tailakova had weinig in te brengen tegen het flitsende spel van de linkshandige Annett Kaufmann, getuige de 4-2 eindstand. Ik vond het spel van Mariia Tailakova in de finale een beetje armoedig (robotachtig), teveel gebaseerd op hardheid en snelheid, vaak in hetzelfde tempo. Annett Kaufmann anticipeerde daar goed op door veel te temporiseren en goed in het lichaam te spelen.
Wat maakt Annett Kaufmann zo goed ? Annett is zeer gedreven en speelt met veel energie, is zeer beweeglijk/lichtvoetig (Tailakovan gaat veel hangen), kan ook een rustige bal spelen en heeft een duidelijk spelsysteem met goede openingen en goed spel boven tafel. In moeilijke situaties blijft ze rustig en houdt het overzicht.
Tegen Tailakovan speelde Annett vaak de niet verwachte bal, daar had Tailakova veel moeite mee. Dat Annett, als 15 jarige, het toernooi kan winnen zegt ook wel iets over de rest van het deelnemersveld, ik vind het niveau bij de dames zeer matig. Teveel van hetzelfde, technisch vaak niet voldoende, tactisch niet op orde en fysiek/motorisch onder de maat.
Bij de heren ligt dat anders. Daar komen de cadetten er niet aan te pas omdat het niveau van de oudere spelers een stuk hoger ligt. In de finale stond mijn favoriet de Griek Ioannis Sgouropoulos tegen de Russische beuker en alleshaler Maksim Grebnev. Het werd een geweldige wedstrijd met bij vlagen fantastisch spel en lange rally’s. Na een slopende wedstrijd trok Ioannis Sgouropoulos na 7 games met 4-3 aan het langste eind. In de laatste game kwam Sgouropoulos met 7-0 voor, Grebnev gaf zich niet gewonnen en vocht terug. Punt voor punt kwam hij dichterbij, uiteindelijk trok Sgouropoulos met 11-7 de game en de wedstrijd naar zich toe. Als ik naar Sgouropoulos kijk moet ik aan Jan Ove Waldner denken, het fenomeen uit Zweden die de Chinezen tot wanhoop bracht. Sgouropoulos heeft net als Waldner een gouden hand en kan alles met een bal, dat zie je ook steeds terug in zijn spel. Veel variatie en niet verwachte oplossingen maken hem moeilijk bespeelbaar. Een speler tenslotte waar ik graag voor naar de sporthal ga.
Complimenten aan onze zuiderburen de Belgen, het herendubbel werd na een zinderende wedstrijd met 3-2 gewonnen. Adrien Rassenfosse en Olav Kosolosky waren met 3-2 net iets sterker als hun tegenstanders Csaba Andras (Hongarije) en Ivor Ban (Croatië). Bij het herenenkel was België met 2 spelers bij de laatste 8 deelnemers zeer goed vertegenwoordigd. Het topsportbeleid dat jaren geleden werd ingezet levert duidelijk zijn vruchten af, België is bij de jeugd een land waar je internationaal rekening mee moet houden.
Het damesdubbel werd gewonnen door het Turkse duo Ece Harac en Ozge Yilmaz, ze versloegen in de finale met 3-2 het Servische duo Sabina Surjan en Tijana Jokic. Heel goed van Turkije, daar wordt goed aan de weg getimmerd, de laatste jaren schieten de resultaten omhoog. Een goede zaak voor de ontwikkeling van de tafeltennissport in de breedte. Roemenië ging ook nog aan de haal met een titel, Rares Sipos en Andreea Dragoman waren met 3-1 te sterk voor het Franse duo Bastien Rembert en Isa Cok. Voor Roemenië was het dit jaar iets minder dan de afgelopen jaren het geval was. Het feit dat Roemenië op dit toernooi goed vertegenwoordigd was is al een groot compliment.
Nederland was op dit toernooi aanwezig met 1 speler. Dankzij een wildcard van de organisatie mocht Gabrielius Camara (15 jaar en 11 maanden) deelnemen. In het enkel werd hij in de 1e poulefase 2e met 2 overwinningen en 1 nederlaag tegen Lev Katsman (Rusland). In de 2e poulefase werd Gabrielius 4e met 3 nederlagen en 0 overwinningen. In het dubbel en het mixed dubbel was het na de 1e ronde exit.
We mogen concluderen dat Nederland internationaal geen enkele rol van betekenis speelt, ik maak me ernstig zorgen omtrent de (nabije) toekomst van het tafeltennis in Nederland. Indicatie hiervoor o.a. het onlangs gehouden N.K. in Zwolle. In ben benieuwd hoe de N.T.T.B. denkt deze neerwaartse spiraal te doorbreken. Met alleen maar plannen maken komen we er niet, er zal daadkracht moeten worden getoond. Ik wacht met spanning de ontwikkelingen af en wens de N.T.T.B. veel succes bij het ontwikkelen van de nodige activiteiten.
Afsluitend, weer een heel mooi toernooi met veel prachtige wedstrijden en verrassende uitslagen. Hoogtepunt van het toernooi, de winst van Annett Kaufmann als 15-jarige cadet bij de dames onder 21 jaar.
Autuer van dit artikel is trainer/coach/analist Jack Aarts.