In deze column betoogt Lex Bruijn dat de veranderingen die door het hoofdbestuur voor de landelijke competitievorm werden verordonneerd, consequenties hebben voor verenigingen buiten de randstad.
Al veel is gezegd en geschreven over de enquêtes die de NTTB heeft gehouden over de vorm van de landelijke herencompetitie. Vooral wat er mee gedaan is en wat er niet mee gedaan is. In 2022 werd de eerste enquête afgenomen, maar dat was niet meer dan een amateuristisch snel in elkaar geflanst vragenformuliertje. Een prutenquête die ook nog eens merendeels werd ingevuld door mensen die niets van doen hebben met de landelijke competitie. Op een Victor Mids-achtige wijze haalde het hoofdbestuur (HB) uit deze enquête van het niveau basisschool dat de landelijke teams voortaan uit 4 spelers moesten bestaan, want ‘4 tegen 4’ was wat bijna iedereen toch wilde. Ik ga niet in op de problemen die veel verenigingen ondervonden om hun teams rond te krijgen en op het feit dat toch wel een aantal teams ten onder gingen in dit geweld.
Onder druk van tegenstanders besloot het HB tot een nieuwe enquête (febr. 2024) en deze was wel prima. De uitkomst hiervan was overduidelijk: niet alleen 75% van de besturen wilde terug naar het vorige systeem van 3 tegen 3, maar ook de meerderheid van de spelers (52%) wilde dit, terwijl maar 28% voor voortzetting van 4 tegen 4 was. Deze uitslag is maar voor 1 uitleg vatbaar, zou een normaal denkend mens zeggen. Maar ja, die zitten kennelijk niet in het HB. Want wat was hun eerste, waarschijnlijk impulsieve en dus domme, reactie: “Wij zien als Bondsbestuur geen enkele verplichting ons besluit te laten bepalen door de uitkomst van een enquête". De arrogantie ten top.
Tegen het besluit van het HB om het huidige systeem voorlopig te handhaven (4 april 2024) kwamen maar liefst 35 verenigingen in opstand. Zij stuurden hun bezwaar naar de BR. Dat was natuurlijk niet handig, want die hadden naar het College van Arbiters gemoeten. Maar als je denkt dat die bezwaarschriften door de directeur van het Bondsbureau netjes zijn doorgestuurd naar het CvA, dan snap je nog steeds niet hoe dit bij onze bond werkt. Er kwam een keurige brief waarin werd uitgelegd dat de bezwaarschriften verkeerd waren geadresseerd, dat de BR niet bevoegd was, maar dat men zich maar tot het CvA moest wenden.
Bureaucratie en arrogantie gaan, zoals gewoonlijk, ook hier weer hand in hand. Zoals gebruikelijk deed de BR ook weer niets. De Bondsraad discussieerde intensief en uitgebreid over het spelsysteem van de landelijke competitie en analyse van de gehouden enquête. Ook werd gesproken over de bij de Bondsraad ingediende bezwaarschriften tegen het spelsysteem. De Bondsraad stelde met name kritische vragen over de kwaliteit van de enquête en het gevolgde communicatietraject waardoor een wij-zij gevoel ontstond en onnodige afstand is gecreëerd. Het Bondsbestuur erkende dat in dit proces zeker ruimte voor verbetering is en gaf een toelichting op het traject tot nu toe dat leidde tot de aanpassing van het spelsysteem naar 4-tegen-4 en het besluit dat op 4 april genomen is. Na deze discussie en schorsing van de vergadering stelde het Bondsbestuur een notitie op met voorstellen over de communicatie met verenigingen, waaronder een voorstel om nogmaals in gesprek te gaan met verenigingen die daaraan behoefte hebben.
Ook werd ‘afgedwongen’ dat er deskundigen in de hand worden genomen bij, ja ja, opnieuw een enquête. Maar beste BR, we willen geen nieuwe enquête, er ligt er al een en die is prima. En ‘nee, we willen niet praten, praten levert ons geen speler op’ zeggen veel verenigingen. En we hoeven ook niet te wennen aan het nieuwe systeem, zoals wel bevoogdend wordt gezegd. We willen aandacht voor de problemen van verenigingen aan de randen van het land. We willen een competitieopzet die recht doet aan de uitkomst van een prima enquête. Een uitkomst die het HB ongewenst achtte en dus terzijde wordt geschoven.
Voorlopig zitten we dus tot de zomer 2025 vast aan het huidige systeem en dat er daardoor misschien verenigingen afscheid moeten nemen van hun landelijk(e) team(s), omdat er gaan vierde/vijfde speler gevonden kan worden is kennelijk bijzaak. Het Politbureau wikt en beschikt, zoals altijd. Kom op verenigingen: klim nog een keer in de pen en stuur een bezwaarschrift naar het CvA. Onze laatste kans op een democratische NTTB.
Deze column is geschreven door Lex Bruijn voor tafeltennis.nu